Sigma 18-200 mm f / 3,5-6,3 DC OS HSM pochodzi z długiej linii superzoomów firmy, która sięga początków lat 90 XX wieku. Ze względu na cenę, jej obiektywy cieszą się sporą popularnością, dlatego szukając uniwersalnego obiektywu, zdecydowałam się postawić właśnie na nią. Zobaczcie jak się sprawdza.
Parametry obiektywu
Producent | Sigma |
---|---|
Model | 18-200 mm f/3.5-6.3 II DC OS HSM |
Typ obiektywu | Uniwersalny |
Ogniskowa | 18 – 200 mm |
Przysłona | f/3.5 – 6.3 |
Maksymalna wartość przysłony | 22 |
Liczba listków na przysłonie | 7 |
Mechanizm autofokusa | HSM |
Konstrukcja | 18 elementów / 14 grup |
Rozmiar filtra | 62 mm |
Tryb Makro | Nie |
Stabilizacja | Tak |
Dostępne mocowania | Nikon F Sony A / Minolta Sigma Pentax K Canon EF-S |
Wymiary | 75.3 x 87.7 mm |
Waga | 490 g |
Rozdzielczość obrazu
Rozdzielczość obrazu to dla mnie najważniejszy parametr. Muszę powiedzieć, że jak na obiektyw uniwersalny i tak przystępny cenowo, Sigma wypada całkiem nieźle. Gorzej z rozdzielczością jest jedynie na brzegach kadru. Jak na tak duży zakres ogniskowych, jestem bardzo zadowolona, a zdjęcia wychodzą w miarę ostre.
Autofocus
Sigma 18-200mm F3.6-6.3 OS posiada silnik, który niestety dość głośno pracuje. Również jego szybkość pozostawia wiele do życzenia. Kolejną jego irytującą cechą jest „zawieszanie się”, co dawało się naprawić przełączając z AF na ręczne ostrzenie i z powrotem. Nie zdarza się zbyt często, ale jednak się zdarza. Natomiast jeśli mowa o jego skuteczności, to nie można na nią narzekać. Prawie zawsze ustawia ostrość na właściwym obiekcie.
Aberracja chromatyczna
Aberracja chromatyczna, a raczej jej praktyczny brak, jest jedną z mocnych stron tego obiektywu. Najbardziej daje się ją zauważyć na najkrótszej ogniskowej, ale nie jest ona duża. Na dłuższych ogniskowych praktycznie jej nie widać.
Rozmycie tła („bokeh”)
Jednym z naprawdę pożądanych, ale trudnych do zmierzenia aspektów działania obiektywu jest zdolność do zapewnienia płynnie rozmytych obszarów nieostrych, podczas próby wyizolowania obiektu z tła, na ogół przy użyciu długiej ogniskowej i dużego otworu przysłony. Soczewka w Sigmie pozwala uzyskać dość wyraźnie rozmyte tło, szczególnie przy dłuższych ogniskowych i szerokich otworach. Bokeh jest naturalny i nie pogarsza obrazu jako całości. Ogólnie jednak rzecz biorąc, nie jest ona ani lepsza ani gorsza od podobnych obiektywów.
Wnioski
Plusy
- Duży zakres ogniskowych,
- Stosunkowo mała aberracja chromatyczna,
- Bardzo dobra jakość obrazów w centrum kadru,
- Racjonalnie efektywny system stabilizacji optycznej
Minusy
- Nieostre rogi przy wszystkich ogniskowych,
- Czasami niezdecydowany autofokus,
- Nieco mniej odporny na flary niż jego nowi konkurenci,
- Słaba praca pod światło
Podsumowanie
Sigma 18-200 mm F3.5-6.3 DC OS HSM jest przyzwoitym obiektywem uniwersalnym. Oczywiście nie jest to obiektyw dla fotografów, którzy przede wszystkim wymagają krytycznej ostrości od rogu do rogu w każdym ujęciu, ale dla bardziej normalnych użytkowników, szukających wszechstronnego, wielofunkcyjnego obiektywu. Idałem nie jest, bo jak widzicie ma sporo minusów, ale myślę, że w tym przypadku cena jest adekwatna do jakości. Na plus przemawiają też mniej optyczne cechy, jak solidna konstrukcja i niezbyt wielkie rozmiary. Jeśli więc szukacie pierwszego obiektywu, który byłby lepszy od kitowego, możecie go wziąć pod uwagę. Oceniam go na czwórkę w sześciostopniowej skali.
Przykładowe zdjęcia:
Sigma 18-200 mm F3.5-6.3 DC OS HSM – cena: około 1 400,00 zł.
Jeśli spodobał Ci się ten wpis i chcesz być na bieżąco, polub My Travel Blog na facebooku.